Pasożyty u zwierząt

4
(1)
magdalena tomasikiewicz​

Artykuł powstał przy współpracy z:

Lekarz weterynarii

Pasożyt to organizm żyjący na lub w organizmie żywiciela lub którego któryś z etapów cyklu życiowego wymaga obecności żywiciela pośredniego.

Pasożyty dzielimy na pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne.

Pasożyty wewnętrzne, czyli endopasożyty

Zaliczamy do nich między innymi :

  • nicienie, do których należą m.in. glisty, tęgoryjce, włosogłówki do zakażenia dochodzi po zjedzeniu jaj pasożytów, które znajdują się w środowisku, ale również u młodych zwierząt wraz z mlekiem matki czy nawet w okresie ciąży przez łożysko. Oprócz nicieni przewodu pokarmowego, które są najpowszechniejsze , istnieją również nicienie pasożytujące w płucach czy sercu. Niegdyś niecienie płucne czy sercowe były uważane z chorobę egzotyczną, teraz ich obecnośc na terenie Polski nie dziwi już nikogo.
  • Tasiemce również pasożytują w przewodzie pokarmowym, do zakażenia dochodzi podczas zjedzenia tzw. żywiciela pośredniego, w którego ciele znajdują się formy rozwojowe pasożyta. Również pchły są przenosicielami tasiemców, więc psiak czy kot mogą się zarazić wylizując swoją sierść.
  • Pierwotniaki – najczęściej stwierdzanymi pasożytującymi pierwotniakami u psów i kotów są: giardia i kokcydia
Pasożyty u zwierząt

Jakie są objawy, przy których możemy podejrzewać, że nasz pies, czy kot jest zarażony pasożytami wewnętrznymi?

Chorobę pasożytniczą przede wszystkim można podejrzewać gdy zobaczymy białe „niteczki” lub „ziarenka ryżu” w kale naszych zwierząt, w okolicy odbytu lub gdy zwymiotują robakami. Innymi objawami są wymioty, biegunka (często ze śluzem lub krwią), spadek masy ciała, zwiększony apetyt, matowa sierść, apatia.

W przypadku pasożytów np. serca czy płuc objawy najczęściej dotyczą tych układów. Częsty kaszel, duszność, czy szybkie męczenie sie po niewielkim wysiłku fizycznym mogą być objawem nicieni serca czy płuc.

Rozpoznanie zakażenia

Aby potwierdzić zakażenie wykonuje się badanie kału, podczas którego możemy zaobserwować jaja pasożytów. Należy jednak pamiętać, iż wydalanie jaj przez dorosłe pasożyty odbywa się okresowo, więc nie w każdej próbce kału przy zakażeniu pasożytami je znajdziemy. Czasami potrzebnych jest więcej badań kału aby potwierdzić zarażenie.

Umów wizytę na badanie kału w Gabinecie weterynaryjnym w Bielsku-Białej. Zapraszamy codziennie w Skoczowie lub Jaworzu po wcześniejszej rezerwacji.

W przypadku pasożytów wewnętrznych i odrobaczania, należy pamiętać, że odrobaczenie działa w momencie podania. Larwy pasożytów mogą wędrować po organizmie i dopiero po kilku tygodniach docierają do przewodu pokarmowego, gdzie przekształcają się w postacie dorosłe. Dlatego w przypadku obecności robaków w kale po odrobaczeniu, należy je powtórzyć po 2 tygodniach.

Więcej informacji o profilaktycznym odrobaczaniu znajduje się w zakładce Profilaktyka.

Pasożyty zewnętrzne, czyli ektopasożyty

  • kleszcze – pajęczaki odżywiające się krwią. Warto stosować profilaktykę przeciwko kleszczom, gdyż mogą one przenosić chorobotwórcze drobnoustroje.
  • Pchły – również odżywiają się krwią, głównym objawem obecności pcheł jest świąd, który objawia się bardzo intensywnym drapaniem. U niektórych zwierząt występuje nadwrażliwość na ukąszenia pcheł , czyli „alergia na pchły”.
  • Świerzb uszny- częściej występuje u kotów, jest to pasożyt uszu, nieleczony może mieć poważne konsekwencje, takie jak uszkodzenie ucha środkowego i wewnętrznego
  • Innymi pasożytami zewnętrznymi (ektopasożytami) zwierzaków są m.in. wszy, wszoły, nużeńce, świerzbowiec drążący.
  • Pasożytami na skórze mogą być również larwy much- muchy składają jaja na uszkodzonej skórze,z których wylęgają się larwy.

Więcej informacji o preparatach „na kleszcze i pchły”znajduje się w artykule Co odstrasza kleszcze, czyli jak chronić pupila przed kleszczami?.

Oceń post

Średnia ocena 4 / 5. Liczba głosów: 1